Oto mieliśmy okazję kolejny raz przeżyć wraz z naszymi maluchami wspaniałą przygodę! Tym razem udaliśmy się do Nowego Zoo w Poznaniu. W wyprawie brali udział Drużynowi, dwie grupy naszych Zuchów: Aktywne Bobry oraz Pisklaki oraz rodzice. Była to niezwykła wyprawa, ponieważ udało nam się zobaczyć o wiele więcej niż przy jakichkolwiek innych odwiedzinach w tym miejscu. Nasze maluchy okazały się naprawdę dzielne i przemaszerowały całe Zoo na nogach. Oprócz Tygrysa (który zrobił największe wrażenie pokazując się w całej okazałości) i słoni dzieci zachwycały się także małymi gryzoniami i licznymi ptakami.
W połowie naszej trasy czekała nas pierwsza niespodzianka. Ciocia Mirka z naszego zboru osobiście oprowadziła nas po pawilonie zwierząt nocnych. Pracuje na co dzień w Zoo i posiada ogromną wiedzę na temat tych niezwykłych zwierząt. Z zachwytem patrzyliśmy jak woła kolejne zwierzęta po imieniu. Najbardziej rozśmieszył wszystkich Leniwiec Michał. Druga niespodzianka czekała na nas po wyjściu z pawilonu. Dzieci mogły dotknąć i pogłaskać cudownych mieszkańców tego ZOO: żółwia, królika a także pancernika (zwiniętego w śmieszną, przypominającą melon kulkę). Na zakończenie czekał nas pokaz zdolności fok, które pokazywały różne sztuczki. Na zakończenie cała grupa objechała Zoo kolejką, do miejsca, gdzie zakończyliśmy naszą przygodę. Z pewnością nasze Zuchy i ich rodzice jeszcze wrócą w to miejsce.
E.K.
Kazanie do wierzących skierował także nasz serdeczny gość, pastor Paweł Lazar. Mówił o niesamowitych słowach Modlitwy Jezusa Chrystusa. Każdy może wysłuchać tego kazania 
Okazuje się, że oznacza szczęście, które otrzymujemy jako prezent. Ale czym ono właściwie jest? Ciekawy przykład z życia pojawił się już w pierwszych słowach kazania. Czy nie jest błogosławieństwem, że w zatłoczonym pociągu, gdzie ludzie stoją na korytarzu, mamy miejsce siedzące w przedziale, tuż koło okna? Czyż nie jest to wspaniałe błogosławieństwo? Na korytarzu stoi starsza kobieta, ledwo trzyma się an nogach. Co nam po takim błogosławieństwie? Czy naszym szczęściem, jako chrześcijan nie byłoby oddanie miejsca przy oknie takiej właśnie osobie?
Pastor Niedziński podczas sobotniego kazania przywołał prawdziwą historię Stevena Marsha, który przez wiele lat był w posiadaniu niezwykłej książki. Otrzymał ją w spadku ale tak naprawdę nigdy do niej nie zajrzał. Niemal większość swojego życia cierpiał biedę, niedostatek, aż pewnego dnia ją otworzył. I nie chodzi o sam fakt, że była to Biblia czyli Pismo Święte. Zawierała coś jeszcze, coś co odmieniło jego życie. Jakiż wieli błąd popełnił czekając tyle lat, aby zwrócić swoje oczy na tę właśnie książkę.
