TEZY NA TEMAT SPRAWIEDLIWOŚCI Z WIARY – część VI – NAWRÓCENIE
„Nawrócenie jest dziełem Ducha Świętego, który powoduje zmianę nastawienia względem Boga i stwarza nową zdolność poznania Go”.
Nawrócenie jest nazwane nowonarodzeniem. To początek duchowego życia. Nie jest to całkowita zmiana życia i przyzwyczajeń, która dokonuje się w jednej chwili, lecz jest to diametralna zmiana kierunku, w którym zdążamy. Nie możemy spowodować swego nawrócenia, jak również nawrócenia kogokolwiek innego. „Zmiana taka może nastąpić wyłącznie za sprawą Ducha Świętego” („Życie Jezusa”, s. 115). Często wielu młodych ludzi błędnie rozumie, czym jest prawdziwe nawrócenie. Niektórzy spoglądają na doświadczenie Saula na drodze do Damaszku, zapominając, że nawet Paweł potrzebował trzech spokojnych lat na pustyni arabskiej, zanim był gotowy rozpocząć swoją publiczną misję. Z drugiej strony, inni nie są pewni czy w ogóle dostąpili nawrócenia, ale przypuszczają, że tak, ponieważ są w kościele. Inni oddali się Chrystusowi, a gdy nie znaleźli cudownej zmiany w swoim charakterze następnego ranka, doszli do wniosku, że nie są nawróceni i czekają na następny emocjonalny apel, aby spróbować jeszcze raz. Kiedy dostąpił nawrócenia syn marnotrawny? Podczas gdy przebywał w zagrodzie świń. A gdzie znalazł się natychmiast po swoim nawróceniu? Był dalej w tym samym miejscu. Ktoś jednak dodał: „Lecz On nie pozostał tam dłużej”. To prawda. Jaka zmiana dokonała się w jego nawróceniu? Zmieniło się jego nastawienie. On ciągle miał długą drogę do odbycia, aby dotrzeć do domu swego ojca, ale jego nastawienie względem niego zmieniło się całkowicie. Ta zmiana nastawienia przygotowała drogę do pozostałych zmian, które miały nastąpić.
Czytaj więcej…