PANOWANIE NAD APETYTEM I NAMIĘTNOŚCIAMI
„Umiłowani, napominam was, abyście… wstrzymywali się od cielesnych pożądliwości, które walczą przeciw duszy”. Oto wypowiedź apostoła Piotra (1 Piotra 2, 11). Wielu widzi w tym tekście jedynie ostrzeżenie przed rozwiązłością, lecz ma on szersze znaczenie. Zabrania nieograniczonego zaspokajania apetytów i namiętności. Niech żaden uznający się za pobożnego nie traktuje spraw zdrowia obojętnie. Niech nie myśli, że nieumiarkowanie nie jest grzechem, że nie splami swej duchowości. Między fizyczną i moralną naturą istnieje ścisły związek. Jakiekolwiek zwyczaj nie sprzyjający zdrowiu degraduje wyższe i szlachetniejsze uzdolnienia. Złe zwyczaje w jedzeniu i piciu prowadzą do błędów w myśleniu i działaniu. Pobłażanie apetytom wzmacnia w nas zwierzęce skłonności, dając im przewagę nad umysłowymi i duchowymi siłami.